 |
Foto's van het bowlen en wokkeren op 16 november 2003
Foto's en verslag van het bowlen
At the ultimate hour bleken ze allemaal aanwezig in het Bowlingcentrum Eindhoven. Eerst maar eens de speciale schoenen aangedaan in de juiste maat. De eigen zweetschoenen vervolgens diep weg gestopt en dan aan de slag bij drie banen.
 Ciska zoekt hier de juiste bal. Zij kijkt echter alleen naar het gewicht en gooide de bal net als sommige anderen met beide handen op de baan. Er was hier overigens maar 1 bal waar die dikke vingers van de Van Zeelandjes ingingen. Dat was die bruine die daar ligt en zo nu en dan werd daar om gevochten, nietwaar Toon!
 Hoe dat moet met de balaanpak zie je duidelijk aan deze foto van de hand van Annemarie. Duim in het bovenste gat en de twee middelste vingers van de vier die dan nog overblijven in de twee andere gaten. De twee vingers die nog nergens inzaten doe je in de spreidstand. Keurig Annemarie. Als dit niet leidt tot een perfecte worp dan weten we het niet meer.
 Ook het voetenwerk is erg belangrijk. Daar hebben we in de familie een ander model voor om dit te showen. Dit zijn de voeten van ons Maria. Je ziet het er niet aan af, maar duidelijk is wel dat alles er soepeltjes bij staat.
 Onze Jan - hij gooide ook een paar strikes=alles in 1 keer om - heeft deze keer bij de eerste worp niet alles om gegooid. Zou het nu bij de tweede worp wat worden - op de foto hiernaast lijkt het er goed uit te zien - of komt hij net als Els hieronder  voor de zoveelste keer teleurgesteld terug?
Nou onze Jan boerde niet slecht. Hij is sinds kort in de Vut en dat maakt hem blijkbaar erg ontspannen en relaxt. Zoals je hieronder ziet stond hij (Ja=Jan) na enige tijd duidelijk aan kop.
Tja, die score-borden waren erg belangrijk.
Je kon er niet alleen op zien hoeveel je er om had gegooid bij een worp maar ook de tussen- en de totaalstanden en de snelheid van een worp. Volgens ons heeft onze Frans de snelste worp gemaakt van ergens in de 23 km per uur. Die bal belandde natuurlijk wel in de goot. Waar anders nietwaar! Geen kegel om.
  Tennisballen kunnen overigens wel bijna 10 keer zo hard gaan dus zoveel stelde het eigenlijk niet voor. Onze Toon kon zijn ogen niet van de scores af houden of keek hij zo om weer te zien dat het niks was met zijn ballen (oh, pardon) en dat het ook niks zou worden.
Desgevraagd bevestigde onze Frans op de foto hiernaast dat bovenstaand verhaal geheel op waarheid berust en op niets anders dan de waarheid.
Het is maar dat je dit even weet.
Uiteindelijk haalden onderzittenden er een deskundige bij, die zo te zien alles haarfijn uit de doeken deed.
Wie er nu gewonnen heeft weten we niet, maar daar ging het ook niet om.
Foto's en verslag van het wokken
Hier ging het waarschijnlijk uiteindelijk toch weer wel om. Want eten dat spreekt die Van Zeelandjes wel aan, ofschoon d'r eentje bij was die de laatste tijd toch wel meer dan 20 kilo afgevallen was, maar ook die liet het zich goed smaken. Vis en groenigheid is echter beter dan al dat vlees in de olie en frites met mayo.
Een welgevulde dis en je mocht zelf maar wat aan rotzooien. Iedereen een kinderslabbetje om anders zitten ze maar weer te knoeien en pret dat we hadden, nietwaar Leo! Hij had het overigens goed georganiseerd.
 Een moment was er nog even enige onduidelijkheid en een klein incidentje. Ons Lenie vroeg: geef de appelmoes eens even door - je kent dat wel van Toon Hermans -, maar ja die was er niet evenmin als gehaktballetjes. Het bleek dat sommigen al wat hardhorend beginnen te worden. In ieder geval kreeg ze even alle aandacht en het bleek al spoedig dat ze niet gevraagd had om de appelmoes maar om de olie. Alle problemen waren dus weer snel opgelost. Maar die balletjes gehakt dan? Vraag dat maar aan Tiny, ja die van Manders!
Volgend jaar doen we het weer, maar of er dan weer zo'n verslag met foto's komt!?
Terug naar de fotokeuze-pagina
Tips zijn van harte welkom!
|
| |
|
|
