vZeeland.nl

Op zondag 29 april 2012 verzamelden de van Zeelandjes zich te Nieuwstadt voor hun jaarlijkse fietstocht. Onder het genot van een stuk vlaai keken ze naar de beeldschermen van de laptop en de tv die in tegenstelling tot de voorspellingen niet veel goeds aankondigden. Gelukkig bleken deze laatste in het geheel niet te kloppen en op 2 druppels na werd het in de loop van de dag alsmaar zonniger en warmer. Geen haar is gekrenkt oftewel nat geworden. Het was prima fietsweer, Frans.
Om 11 uur vertrokken we richting het noord-oosten en werden we al meteen geconfronteerd met de voorzieningen voor een dassenburcht dicht bij Nieuwstadt.
We fietsten door het Ijzerenbosch en wat later zagen we een monnik op de fiets bij de Abdij Lilbosch te Echt en nog net de kop van een kloostervarken naar buiten steken.
Via landelijk gebied kwamen we uiteindelijk bij het Kasteel van Montfort en nadat daar in het dorp bij een gezellig café de dorstige kelen voor het eerst werden gesloeberd maakten we onder de A73 door via de Linner Weerd de doorsteek naar de Maas. Voordat de fietsbrug over de stuw werd overgestoken werden de visstrap en de waterkrachtcentrale daar bekeken.
Een klein stukje verder zagen we wat bevers zoal kunnen aanrichten, maar ook hun woonplaats, een zogenaamde burcht een eindje de dijk af het struikgewas in. Moeilijk te onderscheiden op de foto.
Daaropvolgend fietsten we omhoog naar de sluis van Linne en daar kregen we van onze Ad uitleg over de wateren die daar te zien waren, de Maas, de Oolderplas op de achtergrond en de Isabellagriend met naaktstrand, maar ook over het Masterplan Maasplassen (pagina 74 en volgende) en een gewenste hoge brug. Via het gehucht Osen bereikten we zo een volgende sluis, namelijk die van Heel die ze op dit moment aan het verlengen zijn en zo zagen we ook eens een bodem van zo'n voorziening.

Iets verderop doorkruisten we Heel en schuin tegenover het gebouw dat al enkele malen op tv is geweest vanwege ongebruikelijk veel kindersterfte in de jaren 50 werd de keel ten tweede male gespoeld en de batterij van de e-fiets opgeladen.
Via Panheel, het dorpje van de Grindproducenten, lieten we Wessem links liggen en kwamen we bij de Grote Hegge, waar werd gekitedraced op wegen van een terrein dat een van de grootste misinvesteringen rond de Maasplassen liet zien. Allemaal wegen met zelfs rotondes, maar voor de rest kaal. Misschien was het er onder water wel druk.
Vervolgens maakten we een rondje door Thorn, maar bekeken we de kerk niet omdat ze er geld voor de entree vroegen en gingen we België in.
Via Kessenich kwamen we weer langs plassen en konden we de baggermachines zien waarmee de maasplassen worden uitgediept. We zagen er ook nog een grote jachthaven en staken de Maas weer met een fietsveer over bij de Spanjerd.
Via Ohé en Laak met allerlei recreatie-mogelijkheden aan het water zagen we ook drijvende vakantie-woningen – dat is tegenwoordig in – die er pas sinds een maand lagen.
Alle aspecten van de Maasplassen zijn zo wel zo'n beetje aan bod gekomen. Zo zakten we af naar Roosteren waar we voor het eerst echt van de zonnestralen op een terras konden genieten.
Over de dijk met volgens sommigen veel tegenwind bereikten we Vissersweert een gehucht met een zeer smal straatje. Na ook Illikhoven gepasseerd te zijn kwam de brug over het Julianakanaal in zicht met een blauwe schoorsteen die onze Frans daar eigenhandig bij Euregio Recycling BV heeft geplaatst. Via de Netcar – nu nog Mitsubishi en straks mogelijk BMW – kwamen we om ongeveer 18.00 uur bij Op de Vos, waar we de dag met lekker eten afsloten.

Van de vele door Ad, Leo, Tiny en Toon gemaakte foto's hebben we bij YouTube een presentatie geplaatst met muziek van Rowwen Hèze: 'Lied vur Limburg'.

Tot volgend jaar.